Eigenlijk is het maar een heel kort verhaal, dat met hele grote letters en kleine bladzijdes wordt verteld. Het verhaal begint in de Bristol waar de 15-jarige Ana (afkomstig uit Kosovo-Servië) een 17-jarige Turkse jongen ontmoet, Evren. Ana is zwanger van hem (dat denkt hij) en hij wil met haar trouwen. Maar op dat moment wijst ze hem nog af. Wat heeft ze voor toekomst met hem: hij is vakkenvuller bij de Aldi.
Wanneer ze buiten de Bristol komt, ziet ze dat Evren ruzie heeft met twee Antillianen in een zwarte Mercedes. Hij scheurt er met zijn auto vandoor. Ana gaat met de tram op zoek naar onderdak in een opvangtehuis, maar er is geen plaats voor haar. Ze heeft bovendien geen goede reputatie. Dan is ineens Evren weer bij haar en ze proberen in het tehuis onderdak te krijgen. Een vrouw van de Kinderbescherming wil met haar praten over de aanstaande bevalling, maar Ana wil dat niet: ze rent het tehuis uit. Ze stapt bij Evren in de auto (een geleende BMW) en ze praten over verkering en trouwen. De discussie is dat Ana eigenlijk te jong is om te trouwen en ze wil liever niet met een Turk trouwen. Ze verwacht dat ze haar (een Servisch sletje) niet zullen accepteren en dat ze niet in hun cultuur past. Evren ontkent alles en weet zeker dat ze zwanger is van hem, al is dat niet helemaal zeker, want Ana heeft het met meer jongens gedaan. Ze wil eigenlijk alleen maar weg uit het koude en kille Nederland met zijn rare gewoonten. Ze voelt zich er niet thuis en voelt zich door iedereen gediscrimineerd. Toen ze een keer in paniek de straat oprende, was er niemand die naar haar omkeek. Het voelde toen voor haar alsof ze onzichtbaar was en niemand haar wilde helpen. Daardoor is ze ook erg gaan twijfelen of ze wel in Nederland wilde blijven. Bovendien heeft ze een traumatische ervaring uit Kosovo overgehouden toen haar ouders in de oorlog omkwamen. Ana zit daardoor vol woede.
Haar ouders zijn brand gestoken en ze werd uit Kosovo gehaald door Marco Borsato. Ze heeft wel zes cd’s van hem. Ze is boos op God. De oorlogsmisdadigers zijn nooit berecht. Dat neemt ze Nederland weer kwalijk.
Evren gaat langs zijn ouders en wil hen laten kennis maken met zijn nieuwe vriendin, maar dat gaat allemaal niet door, want zijn vader met wie hij ruzie heeft, laat hem niet binnen en Ana denkt dat dit door haar komt. Ze weet dat ze een zoontje krijgt en Evren wil dat hij de spits van zijn favoriete voetbalclub Galatasaray wordt.
In de BMW die van een “vriend” is, vindt Ana in het handschoenenkastje een pistool. Ze wil absoluut weten hoe dat daar komt en Evren zegt dat de auto van een vriend is. Ze moeten gaan tanken, maar bij het tankstation worden ze weer lastig gevallen door de twee Antillianen in de Zwarte Mercedes. Ze beweren dat de auto van hen is en dat zijn vriend hem nooit heeft betaald.
Evren verweert zich met zijn pistool en schiet de banden van de auto lek. Daan vluchten ze opnieuw. Maar ze komen niet zo ver, want Ana heeft in plaats van diesel benzine getankt en de auto kan niet verder. Ze krijgen daardoor ruzie en hebben het over de positie van Turken in Nederland. De Nederlanders zijn bang dat hun land zal worden ingenomen (zie titel) door de buitenlanders.
Op een bepaald moment loop Evren weg van de auto en Ana blijft alleen achter. Maar daarna probeert ze hem weer te zoeken. Hij is te vinden in een huisje in het bos. Als ze binnenkomt, staat Evren naakt onder de douche. Ze gaat met hem onder de douche. Daarna gaan ze in het bed liggen en Ana vraagt Evren of ze zijn eerste meisje is met wie hij naar bed is geweest. Evren zegt dat dat het geval is. Ze fantaseren over hun ouders en over de nieuwe spits van Galatasaray.
Dan horen ze geblaf . Er komt een peloton ME’ers op hen af. Evren heeft immers geschoten. Ze trekken zich terug in de kelder. Ana wil in Kosovo trouwen en Evren wil een eigen eetzaal beginnen. Ze zien de namen van Ana, Evren en Zoon al op het raam staan. Dan komen de mannen het huis binnen. De hond moet hen geroken hebben, want de voetstappen komen op hen af.
De mooiste gebeurtenis uit het boek werd beschreven vanaf bladzijde 26. Ze waren opzoek naar een tijdelijke slaapplek en belde aan bij 'De vluchtheuvel'. Er werd open gedaan en ze vroegen of ze daar tijdelijk mochten verblijven. Dit werd afgewezen door de man die open deed. Hij beweerde dat er te weinig ruimte was voor nog meer mensen. Evren had een bos bloemen vast en vroeg Ana ten huwelijk voor de neus van de man, en legde hem uit dat Ana zwanger was van hem. Ze wees hem af omdat ze dacht dat hij niet de vader was. Op dat moment zei Evren dat het hem niet uitmaakte of ze zwanger was van hem, maar dat hij wilde trouwen omdat hij echt van haar hield. Dit vond ik een mooi stuk in het boek, omdat in de Turkse cultuur de regels heel streng zijn. Hij was ook heel gelovig en hij mocht geen kinderen voor het huwelijk. En omdat hij zei dat hij wilde trouwen ondanks dat ze niet zwanger was van hem, vond ik dat een bijzonder moment. In het boek was hij juist een jongen die zich aan de regels van zijn cultuur hield en daarom was het bijzonder dat hij van de regels afweek omdat hij zoveel van hem hield.
''In een hand heeft hij een bos bloemen. 'Ik wil met je trouwen, ook al ben je niet zwanger.''
2: Schrijverstijdschrift
Loverboys Het leukste moment met het boek Lovernoys vond ik het eerste deel van het boek waarin Lisa erg onzeker is over haar uiterlijk. Ze schaamt zich voor haar puistjes, vind zichzelf te dik en vanwege de uitkering van haar moeder heeft ze niet veel geld om mooie kleren te kopen. Hierdoor is ze makkelijk te krijgen door Mo, door haar erge onzekerheid. Ik herken die onzekerheid, en daardoor vond ik dat een mooi moment.
Recensie Lisa is erg onzeker en leerst zo Mo kennen, een jongen die haar alle aandacht geeft die ze op dat moment nodig heeft. Zo wordt ze al snel gedwongen tot dingen die ze niet wilt, en komt later in de prostitutie terecht. Ook haar vriendin Kelly was het slachtoffer geworden van een loverboy, en zo werkte ze samen in een sexclub in België. Daar leren ze 'dikke Lien' kennen waarmee ze een goede band opbouwden. Later bedachten ze samen met Lien een ontsnappingsplan en vluchte zo terug naar huis
Katniss Everdeen is een 16 jarig meisje, die sinds de dood van haar vader, voor haar moeder en zusje Primrose moet zorgen. Haar moeder raakte na het ongelijk in de mijnen, waarbij haar vader overleed, in een depressie en kon daardoor niet voor het gezin zorgen. Om voor het gezin te zorgen jaagt ze vaak illegaal in de bossen met haar vriend Gale.
Elk jaar vinden de zogenaamde Hongerspelen plaats. Deze hongerspelen zijn geïntroduceerd nadat 74 jaar geleden de opstand de kop in werd gedrukt. Elk jaar stuurt ieder van de 12 districten 1 jongen en 1 meisje tussen de 12 en 18 jaar oud naar de hongerspelen, slechts 1 kind overleeft het. Hoe ouder je bent, hoe meer kans je hebt om gekozen te worden. Daarbij kan je ervoor kiezen om wat eten te krijgen, hiervoor wordt de kans groter dat je wordt gekozen.
Totaal onverwacht wordt de 12-jarige Primrose gekozen voor de spelen. Katniss kan dit echter niet verkroppen en kiest ervoor om als vrijwilliger naar de spelen te gaan, zodat haar zusje niet hoeft. De mannelijk speler wordt Peeta Mellark, de bakkerszoon. Na wat korte gesprekken met geliefden beloofd Katniss aan haar zusje te winnen. Ze krijgt van Madge, de dochter van de burgemeester, een speldje van een spotgaai als aandenker aan district 12. Kort daarna gaan Peeta en Katniss richting het Capitool om klaargestoomd te worden voor de Spelen. Tijdens het interview voorafgaande aan de spelen zegt Peeta verliefd te zijn op Katniss. Hierdoor worden Katniss en Peeta nog populairder. Dat waren ze al nadat ze een geweldige indruk achterlieten tijdens de openingsceremonie, doordat hun kleding schitterend was.
Dan is het tijd om met de spelen te beginnen. De districten 1,2 en 4 hebben elk jaar de grootste kans en worden de Beroeps genoemd. Zij worden klaargestoomd voor deze spelen en zij zien het dan ook als een eer om mee te doen. Peeta kiest ervoor om zich bij deze groep aan te sluiten en met ze samen te werken. Katniss voelt zich hierdoor bedrogen, maar als het er echt om gaat kiest Peeta ervoor om haar proberen te redden. Peeta raakt in deze actie zwaargewond in het been door een actie van Cato.
Katniss heeft ondertussen een pact gesloten met de 12-jarige Rue uit district 11, vooral omdat ze heel erg lijkt op Katniss' zusje Primrose. Hun plan is om de voedselvoorraad van de Beroeps te vernietigen. Katniss komt erachter dat de voorraad beschermd is door mijnen en met haar pijl en boog lukt het haar om de mijnen tot ontploffing te brengen en dus de voorraad te vernietigen. Door deze actie is ze aan één oor doof geworden, dit zal tijdens de spelen niet meer goedkomen. Rue is echter niet op de afgesproken plaats teruggekomen en dus gaat Katniss opzoek. Ze komt erachter dat de jongen uit district 1 haar gevangen heeft genomen en dodelijk verwond. Als reactie hierop schiet Katniss een pijl door hem heen, waarna de jongen overlijdt. Katniss zingt een liedje terwijl Rue stervende is en bedekt haar lichaam met bloemen als eerbetoon.
Kort daarna wordt medegedeeld dat als zowel de jongen als het meisje van hetzelfde district als laatste over is, dat ze dan beiden als winnaar worden aangewezen. Hierdoor wordt het voor Katniss wel heel aantrekkelijk om op zoek te gaan naar Peeta. Ze vindt hem, maar hij is zwaargewond en zal zonder medicijnen niet overleven. Toch probeert ze hem in leven te houden en door hun schijnbare liefde krijgen ze veel sponsors en dus veel goederen. Katniss is er echter niet van overtuigd of haar liefde wel echt is. Tijdens een speciaal feestmaal kunnen de overgebleven tributen iets krijgen wat ze heel hard nodig hebben. Doordat dit in een open veld gebeurt, zijn de tributen wel heel kwetsbaar. Toch lukt het Katniss om het medicijn, dat in het pakketje zat, te pakken. Tijdens het verzamelen van bessen let Peeta even niet op en Vossensnuit, een andere tribuut, steelt een deel van zijn verzameling. De bessen blijken echter giftig te zijn en Vossensnuit overleeft.
Uiteindelijk zijn alleen Peeta, Katniss en Cato nog over. Na een achtervolging van de Mutts, een soort wolven met de ogen van de dode tributen, gaat ook Cato dood en zo zijn alleen Peeta en Katniss nog over. Het Capitool vindt het echter niet genoeg en er kan toch maar één winnaar zijn van de spelen. De dodelijke bessen waardoor Vossensnuit aan haar einde kwam speelt weer een belangrijke rol. Peeta en Katniss zijn van plan deze tegelijkertijd te nemen waardoor er geen winnaar zal zijn. Het Capitool moet dus wel ingrijpen. Door deze actie die door Katniss verzonnnen is, heeft ze niet alleen de spelmakers, maar ook de leider van het Capitool tegen zich.
Tekstanalyse
Stijl
Suzanne Collins gebruikt vaak lange zinnen. Voorbeelden:
- Citaat 1 blz 6: Mijn vingers strekken zich uit, op zoek naar prims warmte, maar ze vinden alleen de ruwe canvas overtrek van de matras.
- Citaat 2 blz 7 : Op tafel, onder een houten kom om het tegen hongerige ratten en katten te beschermen, ligt een rond, in basillicum gewikkeld geitenkaasje.
Ze gebruikt vaak veel bijvoegelijke voornaam woorden. Voorbeelden:
- Citaat 1 blz 7: stop mijn lange zwarte vlecht.
- Citaat 2 blz 235: Ik stop een paar halfgedroogde doormidden gesneden peren in mijn tas.
De personen hebben vaak een eigen manier van spreken. Katniss: heel direct licht getikkeld en vaak bescheiden. Cato: Vol van zichzelf en een heel hoog ego.
Ruimte
De ruimte word vaak uitgebreid en goed beschreven en je kan zo dus ook snel bedenken hoe het eruit ziet en kan je zo dus goed in het verhaal inleven.
- Citaat 1 blz 7: Ons gedeelte van Ditrict 12, bijgenaamd de Laag, ziet rond dit tijdstip gewoonlijk zwart van de mijnwerkers die op weg zijn naar hun ochtenddienst. Mannen en vrouwen met gebogen schouders en opgezwollen knokkels, van wie de meesten allang niet meer proberen het koolstof onder hun gebroken nagels vandaan te halen of de groeven in hun ingevallen gezichten weg te schrobben. Maar vandaag zijn de zwarte sintelstraten leeg. De luiken van de plompe grijze huizen zijn gesloten.
- Citaat 2 blz 7: Ons huis staat bijna aan de rand van de laag. Ik hoef maar een paar hekken door voor ik bij het armoedige veldje ben dat het weiland wordt genoemd. Het weiland word van het bos gescheiden door een hoge afrastering van harmonicagas met rollen prikkeldraad erbovenop, die eigenlijk om heel District 12 heen loopt. Officieel hoort het hek vierentwintig uur per dag onder stroom te staan om roofdieren af te schrikken die in het woud leven en vroeger onze straten onveilig maakten – roedels wilde honden, poema’s, beren. Maar aangezien we al van geluk mogen spreken als we ‘s avonds twee of drie uur stroom hebben, kun je het veilig aanraken.
Tijd
De tekst wordt in chronologische volgorde geschreven met afentoe een flashback van de Hoofdpersoon Karniss die meestal over haar familie gaat. De gebeurtenissen worden vaak uitgebreid geschreven.
- Citaat 1 blz 9: He Catnip, zegt Gale, Eigenlijk heet ik Katniss, maar toen ik dat voor het eerst tegen hem zei, fluisterde ik het zo zacht dat hij Catnip verstond, kattenkruid. En toen er in het bos een of andere maffe lynx bedelend achter me aan begon te lopen, werd het zijn offieciele bijnaam voor me.
Verteller
De verteller is een ik-verteller, omdat je alleen komt te weten wat Katniss denkt en je geen enkel beeld krijgt van wat de andere personen denken, maar af en toe krijg je wel te lezen dat Katniss weet wat een ander zou moeten denken.
- Citaat 1 blz 23: Zo voel ik me nu ook; ik probeer me te herinneren hoe ik moet ademhalen, ik kan niet praten, ben met stomheid geslagen terwijl de naam binnen in mijn schedel heen en weer stuitert. Iemand pakt mijn arm, een jongen uit de Laag, en ik denk dat ik misschien bezig was te vallen en hij me heeft opgevangen.
- Citaat 2 blz 32: Van alles; beloofde ik haar, ik moet alleen even bedenken wat het ook alweer was. Mijn moeder had een boek dat ze uit de apotheek had meegenomen. De bladzijden waren van oud perkament en stonden vol met inkttekeningen van planten.
Perspectief
Het perspectief word gezien van alleen Katniss zelf je krijgt ook niet meer te zien dan wat Katniss in het boek zou kunnen zien, Je volgt dus gericht een deel, terwijl je het andere deel dus eigenlijk niet kan zien.
Thema
Je moet vechten om te kunnen overleven. In het boek komt dit naar voren omdat er duidelijk word uitgelecht dat je er wat voor moet doen om te winnen en levend thuis te komen en dat je er dus voor moet vechten letterlijk en figuurlijk genomen.
Motieven
Er komen niet letterlijk zinnen of hele stukken terug later in het verhaal, maar er wordt steeds door Katniss aan huis gedacht aan haar zicht op District 12 en dat ze liever thuis had gezeten dan dat ze moet vechten voor haar leven.
- Citaat blz 132: Het voelt als een klap in mijn gezicht. Dat Haymitch’ kleinerende koosnaampje in de mond neemt. ‘hoor eens, als jij je laatste uren van je leven wilt door brengen met het voorberieden van je edelmoedige dood in de arena, dan moet je dat zelf weten. Ik wil de mijne doorbrengen in district 12.