Met nederlands zijn we een aantal weken bezig geweest met het maken van gedichten. Zelf heb ik een paar lessen gemist, waardoor sommige gedichten ontbreken, maar dat is al met de docent overlegd
Zintuig gedichten:Eenzaam
Eenzaam is alleen zijn
Het klinkt als een zachte echo
Het smaakt als brood zonder beleg
Het ruikt als eten zonder kruiden
Het ziet eruit als een donker gat
Het maakt me verdrietig
Handicap
Handicap voelt als ander zijn
Het klinkt als verkeerde stemmen in je hoofd
Het smaakt naar gevoerd worden
Het ruikt naar hard werkende verzorgers
Het ziet eruit als beschermend
Het maakt het leven moeilijk
Zelfgemaakte gedichten uit de bundel:
Eenzaam
Eenzaam is alleen zijn
Het klinkt als een zachte echo
Het smaakt als brood zonder beleg
Het ruikt als eten zonder kruiden
Het ziet eruit als een donker gat
Het maakt me verdrietig
Alleen op straat
Op straat loopt iedereen langs me heen
niemand voelt zich daar alleen.
Naar de stad of naar het werk
maar mij zie je altijd bij de kerk.
Bidden om een beter leven
waar ik van hoop dat de kerk mij die kan geven.
Maar nog steeds voel ik me alleen
maar op een dag, kom ik er wel doorheen.
Een rots met tranen
Tranen zijn als water langs rotsen
als gevoelens die met elkaar botsen.
Het water stroomt als tranen langs mijn wang
water langs rotsen met een snelle gang.
Het water klettert, de traan spettert.
Al mijn verdriet is verdwenen
het water is opgenomen door de stenen.
Vriendschap
De eerste schooldag, een spannend moment
de dag waarop je een eerste jaars bent.
De dag dat we elkaar zouden ontmoeten
maar hoe moesten we elkaar begroeten?
Het gevoel, heel verward
maar onze vriendschap was gelijk een pracht.
Lachen konden we meteen
samen gingen we overal heen.
Vriendschap die na 3 jaar nog steeds bestaat
en niet zo snel meer overgaat.
Samen doen we alles, samen staan we sterk
thuis, op school en zelfs op het werk.
Zintuig gedichten:Eenzaam
Eenzaam is alleen zijn
Het klinkt als een zachte echo
Het smaakt als brood zonder beleg
Het ruikt als eten zonder kruiden
Het ziet eruit als een donker gat
Het maakt me verdrietig
Handicap
Handicap voelt als ander zijn
Het klinkt als verkeerde stemmen in je hoofd
Het smaakt naar gevoerd worden
Het ruikt naar hard werkende verzorgers
Het ziet eruit als beschermend
Het maakt het leven moeilijk
Zelfgemaakte gedichten uit de bundel:
Eenzaam
Eenzaam is alleen zijn
Het klinkt als een zachte echo
Het smaakt als brood zonder beleg
Het ruikt als eten zonder kruiden
Het ziet eruit als een donker gat
Het maakt me verdrietig
Alleen op straat
Op straat loopt iedereen langs me heen
niemand voelt zich daar alleen.
Naar de stad of naar het werk
maar mij zie je altijd bij de kerk.
Bidden om een beter leven
waar ik van hoop dat de kerk mij die kan geven.
Maar nog steeds voel ik me alleen
maar op een dag, kom ik er wel doorheen.
Een rots met tranen
Tranen zijn als water langs rotsen
als gevoelens die met elkaar botsen.
Het water stroomt als tranen langs mijn wang
water langs rotsen met een snelle gang.
Het water klettert, de traan spettert.
Al mijn verdriet is verdwenen
het water is opgenomen door de stenen.
Vriendschap
De eerste schooldag, een spannend moment
de dag waarop je een eerste jaars bent.
De dag dat we elkaar zouden ontmoeten
maar hoe moesten we elkaar begroeten?
Het gevoel, heel verward
maar onze vriendschap was gelijk een pracht.
Lachen konden we meteen
samen gingen we overal heen.
Vriendschap die na 3 jaar nog steeds bestaat
en niet zo snel meer overgaat.
Samen doen we alles, samen staan we sterk
thuis, op school en zelfs op het werk.